Bazylika Najświętszego Serca Jezusowego w Augustowie

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 13, kwiecień 2019 19:41

ks. Przemysław Pastewski

Odsłony: 3975

Czym jest Triduum Paschalne? Krótki przewodnik

Najważniejszymi świętami dla każdego ochrzczonego nie są święta Bożego Narodzenia, ale Wielka Noc, podczas której objawiła się Boża miłość względem człowieka. Męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa z jednej strony są czasem pełnym smutku. Jednak, ze względu na zwycięstwo Pana Jezusa nad śmiercią, należą jednocześnie do najradośniejszych chwil dla chrześcijanina.

Wraz z dniem Niedzieli Palmowej wchodzimy w czas Wielkiego Tygodnia, czyli bezpośredniego okresu przygotowania do świąt wielkanocnych.  Centrum Wielkiego Tygodnia jest Triduum Paschalne. Z języka łacińskiego „triduum” oznacza „trzy dni”. W tym czasie mają miejsce najważniejsze wydarzenia w roku liturgicznym katolików. Celebrowana jest męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Triduum rozpoczyna się wieczorną mszą świętą w Wielki Czwartek (Msza Wieczerzy Pańskiej), kończy zaś drugimi nieszporami po południu Niedzieli Wielkanocnej.

Wielki Czwartek

W tym dniu sprawowana jest rano tylko jedna ofiara eucharystyczna, Msza Krzyżma świętego. Jest ona celebrowana w kościele katedralnym przez biskupa i prezbiterów danej diecezji. Biskup błogosławi oleje chorych i katechumenów oraz konsekruje święte krzyżmo. Kapłani zabierają nowe oleje do swoich parafii, stare zaś się spala.  Wieczorem odprawia się uroczystą Mszę Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna Święte Triduum Paschalne. Jest ona pamiątką Ostatniej Wieczerzy. To wtedy Pan Jezus ustanowił dwa sakramenty święte: Kapłaństwo i Eucharystię.  Eucharystia ta jest także związana z obrzędem obmycia nóg. Wieczorna msza święta kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do miejsca adoracji. W polskiej tradycji to miejsce nazywane jest „ciemnicą”.

Wielki Piątek

W tym dniu, nie sprawuje się Eucharystii. Adoruje się Pana Jezusa, odbywają się nabożeństwa drogi krzyżowej oraz gorzkich żali. Najważniejszym momentem tego dnia jest wieczorna Liturgia Męki Pańskiej. Składa się ona z następujących części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża i obrzędów Komunii Świętej.  Wierni wysłuchują obszernego opisu Męki Pańskiej według św. Jana. Następnie ma miejsce obrzęd adoracji Krzyża, jako znaku zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią. Wierni całują krzyż, który jest wyrazem miłości Boga do człowieka.  Wielkopiątkową liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy, zwanej Bożym Grobem.

Wielka Sobota i Wigilia Paschalna

Od początku tego dnia trwa adoracja Najświętszego Sakramentu przy Grobie Pańskim. W tym dniu, podobnie jak w Wielki Piątek, nie odprawia się Mszy Świętej. Wigilia Paschalna, która rozpoczyna się po zachodzie słońca wliczana jest już w dzień następny, to jest w niedzielę. Jest to centralny moment Triduum Paschalnego. Celebracja Paschy rozpoczyna się późnym wieczorem w Wielką Sobotę, ale nie jest jej częścią.  Celebracja Misterium Paschalnego składa się z następujących części: Liturgia Światła, Liturgia Słowa, Liturgia Chrzcielna, Liturgia Eucharystyczna.

Serdecznie zapraszam do czynnego włączenia się w liturgię i do wspólnej modlitwy.

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 06, kwiecień 2019 14:08

ks. Przemysław Pastewski

Odsłony: 1544

WARTOŚĆ REKOLEKCJI

Stoimy u progu parafialnych rekolekcji wielkopostnych. Ich sens najpełniej oddają słowa Jezusa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. - Nawracać się, to znaczy zmieniać na nowo swoje myślenie, a co za tym idzie postępowanie. Nasze życie powinniśmy przeżywać w łączności z Bogiem, winniśmy naśladować w nim Chrystusa, słuchać Jego Ewangelii. On wskazuje nam właściwą drogę, którą powinniśmy iść. By móc na nowo na nią wejść, trzeba najpierw skonfrontować to, co ma miejsce w naszym życiu z nauczaniem Chrystusa. Taką możliwość dają nam nauki rekolekcyjne, a kapłan - rekolekcjonista jest tym, który nas ukierunkowuje, niejako podpowiada nad czym musimy popracować.
Rekolekcje organizowane są o różnych porach roku, w różnych miejscach (domy rekolekcyjne, „rekolekcje w drodze”) i dla różnych grup społecznych i zawodowych. W okresie Wielkiego Postu, podobnie jak w Adwencie, w parafiach organizowane są rekolekcje parafialne.  Wspólnota pomaga w głębszym ich przeżyciu. Właśnie poprzez to poczucie przynależności do wspólnoty, poprzez atmosferę wspólnej modlitwy.  Wielki Post nie bez powodu określa się mianem czasu nawrócenia.  Ogromną pomocą w poszukiwaniu drogi do Boga jest nastrój towarzyszący okresowi Wielkiego Postu.  To 40 dni pokuty i wyrzeczeń. To czas większej modlitwy, której potrzebę uświadamiają nam Drogi Krzyżowe, Gorzkie żale. To także czas, który ma nam uzmysłowić, że w naszym życiu musimy dokonywać wyborów; wybierać to, co ważniejsze, szlachetniejsze, wspanialsze. Stąd też w Wielkim Poście rezygnujemy z pewnych przyjemności, radości, zabawy. Wszystko to czynimy po to, by w naszym życiu dokonywało się dobro, by było go o wiele więcej niż zła.
Równie ważna jest charakterystyczna dla tego okresu w roku liturgicznym Kościoła atmosfera wyciszenia. Musimy zwolnić tempo życia, ponieważ w tym zabieganiu, natłoku spraw codziennych, często nie dopuszczamy do siebie głębszej refleksji, nie zastanawiamy się, po co żyjemy, jaki jest sens tego wszystkiego, co robimy, co jest w życiu najważniejsze. Rekolekcje wielkopostne pozwalają nam choć na chwilę zatrzymać się i pogłębić swoją wiarę. A ta, rodzi się ze słuchania Słowa Bożego. Pogłębiając wiarę poprzez uczestnictwo w lekcjach duchowych, stajemy się coraz bardziej ufni wobec Bogu.  Kiedy całkowicie zawierzymy Panu Bogu, wówczas odkryjemy jak bardzo nas kocha. Odkryjemy, że Bóg nie tylko nas stworzył i troszczy się o nas, ale też dał nam swojego Syna, który swoje życie oddał za nas na krzyżu. Rekolekcje są po to, żebyśmy zrozumieli, że nie jesteśmy sami, że dobro jest silniejsze od zła i że potrafimy czynić dobro. Chodzi o to, byśmy z Chrystusem potrafili wejść w „cywilizację miłości, życia”, a nie przebywać w „cywilizacji zła, ciemności, śmierci”.

Znaczenie rekolekcji zależy przede wszystkim od naszego otwarcia się na łaskę Bożą. Każdy ma swoje „wyjątkowe” rekolekcje. Ci, którzy jeszcze ich nie doświadczyli, winni skorzystać z szansy, którą daje tegoroczny Wielki Post i postarać się odpowiednio je przeżyć. Najbliższy czwartek, piątek i sobota to święty czas dla naszej rodziny parafialnej… Wspólna modlitwa, słuchanie Bożego Słowa, droga krzyżowa ulicami miasta, spowiedź wielkanocna…                                                                                                                                                     Nie możesz tego przegapić! Jezus chce Cię na nowo obdarzyć swoją Miłością. Nie zmarnuj szansy :o)

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 30, marzec 2019 15:54

ks. Przemysław Pastewski

Odsłony: 2938

Czym są uczynki miłosierdzia?

 „Uczynkami miłosierdzia są dzieła miłości, poprzez które pomagamy bliźnim w potrzebach ciała i duszy. Pouczać, radzić, pocieszać, umacniać, jak również przebaczać i krzywdy cierpliwie znosić - to uczynki miłosierdzia co do duszy. Uczynki miłosierdzia co do ciała polegają zwłaszcza na tym, by głodnych nakarmić, bezdomnym dać dach nad głową, nagich przyodziać, chorych i więźniów nawiedzać, umarłych grzebać. Spośród tych czynów jałmużna dana ubogim jest jednym z podstawowych świadectw miłości braterskiej; jest ona także praktykowaniem sprawiedliwości, która podoba się Bogu” (Katechizm Kościoła Katolickiego 2447).  Większość uczynków miłosierdzia względem ciała wymienił Chrystus Pan opisując Sąd Ostateczny.  Listę uczynków miłosierdzia względem duszy Kościół zaczerpnął z innych tekstów zawartych w Biblii jak również z czynów i nauczania samego Chrystusa: przebaczenia, upomnienia braterskiego, rady, znoszenia cierpienia.

Owocem uczynków miłosierdzia są łaski dla tego, kto je praktykuje. W Ewangelii wg św. Łukasza Jezus mówi: „dawajcie, a będzie wam dane.” Zatem praktykując dzieła miłosierdzia realizujemy wolę Bożą, dajemy innym coś od siebie, a Pan obiecuje nam, że również da nam to, czego będziemy potrzebowali.

Z drugiej strony dobre uczynki są jednym ze sposobów zadośćuczynienia, jakie pozostaje w naszej duszy z powodu naszych już odpuszczonych grzechów. Uczynki miłosierdzia są, co oczywiste, również dobrymi uczynkami. Jedno z Ośmiu Błogosławieństw brzmi: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.” (Mt 5,7).

Ponadto uczynki miłosierdzia pomagają nam w drodze do Nieba, ponieważ upodabniają nas do Jezusa, który jest naszym wzorem, który nauczył nas, jaka powinna być nasza postawa wobec innych. Ewangelia Mateuszowa przytacza następujące słowa Chrystusa: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się, i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.” Stosując się do tego nauczania Pana wymieniamy dobra doczesne na wieczne, które to mają rzeczywistą wartość.

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 23, marzec 2019 20:24

ks. Przemysław Pastewski

Odsłony: 1008

25 marca – Dzień Świętości Życia

Z tej okazji chcę przypomnieć - Proroctwo Matki Teresy z Kalkuty

Czuję, że Bóg chce, abym zwróciła się do Was w imieniu nienarodzonych dzieci.

Życie jest najpiękniejszym darem Boga. On stworzył nas do wielkich rzeczy – aby kochać i być kochanym. Bóg daje nam czas na ziemi, abyśmy poznali Jego Miłość, abyśmy doświadczyli Jego Miłości do głębi naszego istnienia.

Abyśmy Go kochali, byśmy kochali naszych braci i siostry. Życie jest darem Boga. Darem, którym tylko Bóg może obdarzać. I Bóg w swojej pokorze dał mężczyźnie i kobiecie zdolność współpracy z Nim w przekazywaniu życia. Jakikolwiek był Jego zamiar, nie wolno nam niszczyć ani ingerować w ten piękny Boży dar.

Dlaczego dzisiaj ludzie boją się małego dziecka? Ponieważ chcą mieć łatwiejsze, bardziej komfortowe, wygodniejsze życie? Więcej wolności? Bać się należy jedynie łamania Bożych praw, ponieważ Bóg w Swojej nieskończonej i czułej miłości pragnie tylko naszego dobra, naszego szczęścia, naszej miłości.

Moi kochani Polacy! Uczcie swoich młodych kochać Boga. Uczcie ich modlić się. Jeżeli pokochają Boga, zrobią wszystko czego On pragnie. Będą kochać i szanować piękny dar życia. Będą kochać i szanować wspaniały dar możliwości przekazywania nowego życia.

Módlcie się razem jako rodzina. Rodzina, która razem się modli, pozostaje zjednoczona. A jeśli będziecie trzymać się razem, będziecie kochać się wzajemnie taką miłością, jaką Bóg kocha każdego z nas. Z całych sił starajmy się utrzymać jedność polskich rodzin. Wnośmy prawdziwy pokój w naszą rodzinę, otoczenie, miasto, kraj, w świat. Zaczynajmy od pełnego miłości pokochania małego dziecka już w łonie matki. Jak już wielokrotnie mówiłam w wielu miejscach, tym co najbardziej niszczy pokój we współczesnym świecie, jest aborcja – ponieważ jeżeli matka może zabić swoje własne dziecko, co może powstrzymać ciebie i mnie od zabijania się nawzajem?

Najbezpieczniejszym miejscem na świecie powinno być łono matki, gdzie dziecko jest najsłabsze i najbardziej bezradne. W pełni zaufania całkowicie zdane na matkę. I pamiętajcie, że Jezus powiedział: “Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”. (Mt 25, 40)