NIE MA W ŻYCIU PROBLEMU, KTÓREGO BY NIE MOŻNA BYŁO ROZWIĄZAĆ ZA POMOCĄ RÓŻAŃCA

                                                                                                                              Łucja dos Santos

 

"Jak paciorki różańca przesuwają się chwile, nasze smutki radości i blaski, a Ty Bogu je zanieś połączone w różaniec, Święta Panno, Maryjo pełna łaski..."

 Piękne i proste zarazem są te słowa znanej nam piosenki do Matki Bożej Różańcowej, mówią o naszym przemijaniu, tak jak przemijają pory roku ...szczególnie ta zmiana z lata na jesień wzbudza w wielu z nas uczucie nostalgii, że wszystko przemija przyroda ale i my również... Ale dla nas ludzi wierzących jest pociecha i nadzieja, że Towarzyszem naszej drogi życia, naszego przemijania - Jest On Jezus Chrystus. On nas prowadzi, wskazuje kierunek drogi, daje dobre natchnienia w Słowie od Boga pochodzącym... Trzeba tylko rozbudzać w sobie niegasnącą wiarę w Jego przy nas OBECNOŚĆ... Dopomaga w tym modlitwa również ta zwana  r ó ż a ń c e m !

Każdy z nas już w dzieciństwie otrzymał swój pierwszy różaniec z okazji I Komunii Świętej. A teraz czy mam różaniec? czy modlę się na różańcu? czy różaniec noszę zawsze przy sobie? Czy doceniam w moim życiu modlitwę różańcową ? Stare nasze powiedzenie uczy: "jaka modlitwa - takie życie; jakie życie - taka wieczność" Warto się nad tymi słowami zadumać i wyciągnąć wnioski służące naszemu życiu doczesnemu i wiecznemu...

Zapraszam do wspólnej modlitwy w naszym parafialnym Wieczerniku ...

Różaniec dla dzieci w dni powszednie o godzinie 16.00.

Dla młodzieży i dorosłych codziennie po mszy św. o godz. 18.00.

Dlaczego właśnie ten rodzaj modlitwy? Może dlatego, że o jej znaczeniu dla świata mówiły wszystkie ostatnie objawienia Matki Najświętszej, może najbardziej nagląco – w Fatimie. Przede wszystkim jednak dlatego, że na tę modlitwę wskazał Kościół.  Kiedy pewnego razu papież Pius IX, który w 1854 roku ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, oprowadzał pielgrzymów po Watykanie, zadawano mu wiele pytań. Jedno z nich brzmiało: „Wasza Świątobliwość, który ze wspaniałych skarbów Watykanu jest najcenniejszy?” Niektórzy z obecnych myśleli, że Ojciec Święty wskaże na Piętę Michała Anioła lub któreś z płócien Leonarda da Vinci. Tymczasem papież sięgnął do kieszeni i wyciągnął różaniec. Trzymając go wysoko nad głową powiedział: „Oto najwspanialszy skarb Watykanu!” W swej encyklice o odmawianiu różańca Pius XI pisał: ”Wierni w każdym wieku, zarówno w publicznym nieszczęściu, jak i w prywatnej potrzebie, zwracają się z błaganiem do Maryi, aby mogła im przyjść z pomocą przeciw smutkom ciała i duszy. Pośród różnorodnych modlitw błagalnych, z jakimi z powodzeniem zwracamy się do Dziewiczej Matki Boga, różaniec bez wątpienia zajmuje szczególne i osobne miejsce."                   

    Również Jan Paweł II pragnie, „aby różaniec raz jeszcze stał się codzienną modlitwą „Kościoła domowego”, którym jest chrześcijańska rodzina”. W Familiaris consortio uczy: "Szanując wolność dzieci Bożych, Kościół polecał i nieustannie poleca niektóre praktyki ze szczególną troską i naciskiem. Wśród nich należy wymienić odmawianie różańca… Koronkę do Najświętszej Maryi Panny trzeba zaliczyć do najwspanialszych i najskuteczniejszych „wspólnych modlitw”, do zanoszenia których zachęca się rodzinę chrześcijańską."

 „Różaniec jest moją ulubioną modlitwą” – wyznał Ojciec Święty.

Matko Różańcowa, która nawołujesz do pokuty, ostrzegasz i wzywasz do modlitwy. Wyjednaj naszym rodzinom te łaskę, abyśmy przyjęli Twoje orędzie, jakie kierujesz do każdego człowieka i usłyszeli Twe polecenie odmawiania różańca.

A dlaczego wspólny różaniec? Modlitwa w rodzinie wiedzie do modlitwy we wspólnocie i w całym narodzie. A gdy modlą się narody, świat ogarnia pokój.

Raz jeszcze zachęcam do włączenia się do modlitwy różańcowej "Różaniec do granic"                 

Spotykamy się 7 października w Studzienicznej o 10.30. Pozostali uczestnicząc w uroczystości odpustowej w  naszej parafii. Różaniec będzie po mszach o 8.00, 10.00, 12.00 i 18.00 z procesją z figurą Matki Bożej.

 

Weź udział w wielkiej modlitwie różańcowej na granicach kraju !

"RÓŻANIEC DO GRANIC"

 

Żyjemy w świecie bardzo niespokojnym i podzielonym. Naszymi sercami często targają różne obawy i lęki. Wyraźnie widać, że ludzie nie potrafią sami, przez decyzje, ustawy, rozporządzenia zaprowadzić ładu. Mamy wrażenie, jakby ktoś celowo działał na szkodę... Dlatego przyszedł czas, by jeszcze raz Maryję prosić o pomoc i ratunek, Tę, która tyle już razy wspomagała swoje dzieci. Otoczmy nasz kraj różańcem. Stańmy wszyscy 7 października do modlitwy w 100. rocznicę objawień w Fatimie, w święto Matki Bożej Różańcowej, w pierwszą sobotę miesiąca. Odpowiedzmy na wezwanie Matki Bożej, odmówmy wspólnie cztery części różańca, błagając o ochronę, pokój i nawrócenie. Razem módlmy się o ratunek dla naszej Ojczyzny i świata.

W Sanktuarium Matki Bożej w Studzienicznej zgromadzimy się o 10.30 na katechezie, potem o 11.00 będziemy modlić się w czasie mszy św. sprawowanej pod przewodnictwem Księdza Biskupa Romualda Kamińskiego (będzie to też Jego pożegnanie z nami, a dla nas okazja do wyrażenia Mu wdzięczności i życzeń). 

          Po mszy św. nabożeństwo eucharystyczne i pierwsza część różańca, po czym ruszymy z pielgrzymką do Bazyliki Najświętszego Serca Jezusowego w Augustowie. Po drodze też modlić się będziemy na różańcu.

 

W naszej wspólnocie parafialnej to dzień odpustu. Wierni z kapłanami będą polecać wszystkie zalecane intencje w czasie mszy św. a także w różańcu, który będziemy odmawiać po mszach o 8.00, 10.00, 12.00 i 18.00.

 

Do włączenia się we wspólną modlitwę tego dnia serdecznie zachęcam i zapraszam.

Słowo duszpasterzy

"Życie parafii koncentruje się w wielu grupach, we wspólnotach modlitewnych, liturgicznych, charytatywnych, kulturalnych, sportowych. Każdy może w nich znaleźć miejsce dla rozszerzenia swoich zainteresowań, a także dla pogłębienia wiary. (...) Ale wszystko, co dzieje się [w parafii], ma się dokonywać „przy ołtarzach”, ma ku ołtarzowi prowadzić. Życie wspólnot działających w parafii — zarówno tych związanych bezpośrednio z liturgią, katechezą czy modlitwą, jak też i tych, które promują kulturę czy sport — jest prawdziwie owocne, budujące człowieka, gdy w ostatecznym rozrachunku przybliża go do Chrystusa." (Jan Paweł II, podczas odwiedzin naszej parafii w 1987 r.)

Czym są grupy parafialne ?

Grupy parafialne tworzą małe wspólnoty ludzi, którzy poprzez konkretną pracę pragną pogłębiać swoją relację z Panem Bogiem. Pozwalają one na nowo odkryć Jezusa i podążać jego śladami.

W tych grupach czeka miejsce dla Ciebie.

W dzisiejszym świecie, w którym tak często czujemy się samotni i wyobcowani wspólnota daje szansę odnalezienia własnego miejsca w życiu, odkrycia jego sensu i jego wartości jaką może być praca na rzecz pogłębiania swojej wiary. Pamiętajmy również, że każda wspólnota buduje więzi międzyludzkie, które nie raz mogą przydać nam się w życiu.

Odpowiedzialność za parafię:

Największą odpowiedzialność za parafię ponosi proboszcz. Jednak każdy z parafian również odpowiada za tę wspólnotę. Parafia jest wielką rodziną. Stąd też każdy powinien czynić wszystko co możliwe dla jej duchowego rozwoju. Warto, abyś zaangażował się czynnie w życie tej wspólnoty. Na Ciebie czekają grupy tu działające; Twoja obecność może je bardzo ubogacić. Pamiętaj w swojej osobistej modlitwie o sprawach naszej parafii.

W naszej parafii są następujące wspólnoty i mają spotkania:

Ruch Rodzin Nazaretańskich – środa po Mszy św.

Ekipa Notre Dame – raz w miesiącu po uzgodnieniu

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży (KSM) – każdy czwartek po Mszy św. o godzinie 1800

Odnowa w Duchu Świętym – każdy poniedziałek po Mszy św. o godzinie 1800

Miniestranci – w każdą sobotę o godzinie 900 zbiórka

Scholka młodzieżowa – w każdą sobotę o godzinie 1400

Domowy Kościół – spotkania raz w miesiącu po uzgodnieniu terminu.

 

SŁOWO OD PROBOSZCZA

XI Niedziela Zwykła 18.06.2017 r.

Wakacje czasem odpoczynku

Wakacje to oczekiwany i upragniony okres, który przeznaczamy na regenerację sił – zarówno fizycznych, jak i duchowych. Zwłaszcza letnie miesiące sprzyjają wypoczynkowi; wtedy spędzamy więcej czasu z rodziną, bliskimi, przyjaciółmi, ale jesteśmy też zaproszeni, by więcej chwil poświęcić na kontakt z Bogiem. „Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem” – czytamy w Księdze Koheleta. Pan Jezus też zachęca uczniów, którzy wrócili zmęczeni z wyprawy misyjnej: „Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco”. Mimo że było wiele pracy, Jezus nie lekceważy odpoczynku, ale niemalże go nakazuje. Ciesząc się wolnym czasem, zadajmy sobie pytanie: Czy potrafię dobrze gospodarować tym darem Bożym? Na co go przeznaczę? Czy będzie to okres godziwego relaksu, odnowy sił duchowych i fizycznych? Czy zwiedzając piękne miejscowości, różnego rodzaju zabytki w kraju, a może i za granicą, podziwiając piękno gór, morza, jezior, nie zapominamy o Bogu? Przecież to On jest Stwórcą tego piękna. Czy chcemy i potrafimy Mu za to podziękować? Możemy to najpełniej uczynić podczas niedzielnej Mszy św., nie znajdując w czasie urlopu wymówki: „Nie pójdę na Mszę św., bo nie mam czasu; nie mam czasu się modlić”. Nareszcie przecież mam czas. Przy okazji zwiedzania ciekawych zabytków, nie zbaczając często za bardzo z trasy, możemy odwiedzić różne sanktuaria, zwłaszcza maryjne, które już w tej chwili mają dobrą bazę noclegową i chętnie przyjmują pielgrzymów. Możemy zatrzymać się na chwilę przy Matce Bożej i Jej powierzyć nasze troski i radości, by powrócić do domu i pracy bogatszym w otrzymane łaski. Jeśli czujemy, że potrzeba nam refleksji, by podjąć właściwe decyzje, możemy skorzystać z rekolekcji i na nie poświęcić parę dni w wybranym domu rekolekcyjnym. Człowiek tęskni za Bogiem, ale i Bóg tęskni za człowiekiem, którego kocha. Poświęćmy więc trochę czasu na umocnienie i pogłębienie więzi z naszym Stwórcą. W tym wszystkim może nam pomóc też dobra lektura: może zdecydujmy, że mniej czasu spędzimy przed telewizorem. Wakacje przeznaczamy też na rozrywkę; starajmy się, by była ona godziwa, nie dogadzajmy żądzom. Mądrze korzystajmy z zabaw i rozrywek. Czas wolny należy też wykorzystać na pogłębienie więzi z rodziną, bliskimi i przyjaciółmi. Możemy uważniej słuchać innych i dzielić się swoimi przeżyciami.

Życzę każdemu dobrych wakacji i zapewniam o pamięci w modlitwie.

Ks. Wojciech Jabłoński