Szczegóły
Opublikowano: sobota, 16, październik 2021 12:19
ks. Przemysław Pastewski
Odsłony: 342

KTO MOŻE BYĆ CHRZESTNYM?

Może warto wyjaśnić tę kwestię, bo jest to tematem wielu moich rozmów z parafianami, i wcale nie jest to sprawa oczywista…

Przy wyborze chrzestnych dla dziecka trzeba brać pod uwagę nie tylko własne sympatie oraz chęci kandydatów, ale także prawo kanoniczne. W Kościele katolickim, aby móc pełnić tę rolę, należy spełnić  określone warunki. Dlatego odwołując się poniżej do konkretnych przepisów, wyjaśniam o jakich wymogach mowa i  kto może być chrzestnym, a kogo rodzice nie powinni uwzględniać w trakcie poszukiwań.

(KPK – Kodeks Prawa Kanonicznego)

I Czy zawsze musi być dwoje chrzestnych?

Nie. Można wybrać jednego chrzestnego, jedną chrzestną bądź dwoje chrzestnych (KPK, kan. 873). W naszej tradycji zwykle jest dwóch chrzestnych.

II Czy chrzestny musi być katolikiem?

Tak. Chrzestny musi być katolikiem (KPK, kan. 874 Kan. 874 § 1.3).

III Czy chrzestny musi mieć bierzmowanie?

Tak. Chrzestny musi mieć bierzmowanie (KPK, kan. 874 Kan. 874 § 1.3).

IV Czy chrzestnym może zostać osoba niepełnoletnia?

Tak, chrzestnym może zostać osoba, która ukończyła 16 lat. (KPK, kan. 874 Kan. 874 § 1.2).

V Czy chrzestnym może zostać osoba żyjąca w związku niesakramentalnym?

Nie, gdyż zgodnie z wytycznymi Kościoła chrzestny ma „prowadzić życie zgodne z wiarą”, a w świetle nauczania Kościoła życie bez ślubu kościelnego jest ignorowaniem nakazów wiary katolickiej i jako takie jest grzechem ciężkim. Na tej samej podstawie rozwodnik może być chrzestnym, ale tylko pod warunkiem, że nie żyje w nowym związku – związku pozasakramentalnym. (KPK, kan. 874 Kan. 874 § 1.3).

VI A czy ksiądz może mieć wpływ na wybór chrzestnych i odrzucić kandydata rodziców?

Tak, ponieważ zgodnie z „Instrukcją duszpasterską Episkopatu o udzielaniu sakramentu chrztu św. dzieciom” księża mają prawo doradzać rodzicom podczas poszukiwań chrzestnych oraz wyrażać swój sprzeciw w przypadkach, w których przy podejmowaniu decyzji towarzyszą rodzicom niewłaściwe pobudki (np. gdy kierują się oni zamożnością chrzestnych zamiast religijnością i troską o wychowanie chrześniaka w wierze katolickiej). Ponadto duszpasterze mogą żądać od kandydatów na chrzestnych zaświadczeń o praktykowaniu wiary wystawionych przez proboszcza z parafii zamieszkania.