SŁOWO OD PROBOSZCZA

V Niedziela Wielkiego Postu 02.04.2017 r.

Zasłanianie Krzyży w Wielkim Poście

Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza. Na początku Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych. W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.  Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.

Czas biegnie bardzo szybko... Zasłonięte krzyże przypominają nam o tym, że Wielki Post wchodzi w decydujący moment. Przez rekolekcje przygotowujemy się do dobrego przeżycia Wielkiego Tygodnia. Trzeba sobie ten czas dobrze zaplanować, aby włączyć się we wspólną modlitwę i jak najwięcej skorzystać duchowo. Oby każdy z nas w obliczu nadchodzących Świąt Paschalnych mógł w sercu szczerze powiedzieć Panu Jezusowi, że okresu Wielkiego Postu nie zmarnował.

Ks. Wojciech Jabłoński