Szczegóły
Opublikowano: wtorek, 15, październik 2019 14:26
ks. Przemysław Pastewski
Odsłony: 2285

Św. Ojciec Pio – człowiek modlitwy i cierpienia

Francesco Forgione urodził się 25 maja 1887 r. w Pietrelcinie w południowych Włoszech. W rodzinie i w miejscowej parafii Franciszek otrzymał wychowanie nadzwyczaj religijne. Mając dziesięć lat, wyraził życzenie wstąpienia do zakonu.

6 stycznia 1903 roku rozpoczął nowicjat u kapucynów w Morcone. Przybrał wtedy imię brata Pio. Sześcioletnie studia odbył w różnych klasztorach. W tym czasie wielokrotnie powracał do domu rodzinnego ze względu na zły stan zdrowia.

            27 stycznia 1907 roku złożył wieczyste śluby zakonne. W roku 1910 otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze Benevento.

            W 1916 r. został skierowany do klasztoru w San Giovanni Rotondo. Tam we wrześniu 1918 r. pojawiły się stygmaty- nie zabliźniające się rany w tych samych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.

Ojciec Pio pragnął tylko chwały Bożej i dobra dusz. Traktował wszystkich z poczuciem sprawiedliwości, lojalności i z wielkim szacunkiem. Jaśniała w Nim cnota męstwa. Bardzo wcześnie zrozumiał, że będzie szedł drogą krzyża i podjął ją natychmiast odważnie i z miłością.

            Ojciec Pio poddawany był badaniom, coraz to nowszym. W roku 1931, w związku z olbrzymim zamieszaniem związanym ze stygmatami oraz posądzeniem o fałszerstwo, Stolica Apostolska zabroniła Ojcu Pio wykonywania posługi kapłańskiej. Po dwóch latach zakaz cofnięto i Ojciec Pio powrócił do Służby Bożej.

Doświadczał przez wiele lat cierpień duchowych, a bóle swych ran znosił z zadziwiającą pogodą. Przyjmował w milczeniu liczne uwagi przełożonych, a zawsze milczał w obliczu oszczerstw. Kiedy miał być poddany badaniom i restrykcjom w swej duszpasterskiej posłudze, przyjął to wszystko z głęboką pokorą i poddaniem. Wobec niesprawiedliwych oskarżeń i pomówień zawsze milczał, ufnie oddając się osądowi Boga, swych bezpośrednich przełożonych i własnego sumienia.

            W 1947 roku powstają utworzone przez Niego pierwsze Grupy Modlitwy modlące się w intencjach Kościoła.

            W 1956 roku Ojciec Pio otworzył założony przez siebie szpital nazwany Domem Ulgi w Cierpieniu.

Zmarł w dniu 23 września 1968 roku. 2 maja 1999 roku Ojciec Święty Jan Paweł II  ogłosił go błogosławionym. Kanonizacja Ojca Pio miała miejsce 16 czerwca 2002 roku (Wspomnienie liturgiczne 23 września).